زمينه و هدف: مطالعات اخير حاکي از آن است که افراد افسرده دچار سوگيري توجه
محر کهاي منفي هستند، در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف مقايسه سوگيري توجه در
افراد افسرده و همتايان سالم انجام شد. روش: مطالعه حاضر يک پژوهش تحليلي از نوع
علي مقايس هاي بوده و جامعه آماري آن کليه افراد افسرده مراجعه کننده به يک کلينيک روان
شناسي درشهر تهران بودند که پس از انجام غربالگري با استفاده از پرسشنامه افسردگي بک
تعداد 30 نفر از افراد مبتلا به ،(DSMIV) و مصاحبه تشخيصي ساختار نيافته بر مبناي
افسردگي متوسط به بالا (با نقطه برش 21 به بالا) به روش نمون هگيري در دسترس انتخاب
شده و با تعداد 30 نفر از افراد سالم که از نظر جنس، سن، وضعيت تأهل و ميزان
تحصيلات با گروه بيمار همتا شده بودند، به عنوان گروه مقايسه انتخاب شدند. سپس
آزمون عصب شناختي رايان هاي داتپروب (تصاويرهيجاني چهره) بر روي آزمودن يهاي هر
دو گروه اجرا شد. يافته ها: تحليل دادهها با استفاده از آزمون تي دو گروه مستقل براي
بررسي همتا بودن دو گروه و تحليل واريانس دوطرفه چند متغيري (مانووا) براي بررسي
سوگيري توجه در دو گروه استفاده شد. نتايج مطالعه نشان داد که بين دو گروه از نظر
سرعت پاسخ تفاوت وجود دارد به طوري که گروه افسرده در پاسخ به محر کهاي
ناهمخوان کندتر عمل کردند، اما دو گروه از لحاظ دقت پاسخ تفاوت معناداري نداشتند.
نتيج هگيري: يافت ههاي اين پژوهش تلويحاتي در خصوص نقش شدت افسردگي در
سوگيري توجه اين افراد و همچنين وم به کارگيري روش هاي درماني و يا آموزشي
متمرکز بر اصلاح سوگيري درافراد افسرده در بر دارد.
واژگان کليدي :افسردگي، سوگيري توجه، آزمون دات پروب.
درباره این سایت